---

دوست من!
هرگاه دلتنگ میشوم به سراغ تو می آیم.
تو که حرفهای مرا همانطور که دوست دارم می فهمی
تو که خوب می شنوی و خوب دل می دهی
وخوب از خودت و دنیایی که برای خود ساخته ای دفاع میکنی.
تو که جدل کردن را شیرین و گوارا میکنی و احساس بودن و نفس کشیدن را
در من تقویت می کنی.
این روزها احوالم به گونه دیگریست.در دنیایی که هر روزش مثل هم است.
دیروز و امروز و فردایی که در بی اعتنایی آدمها گم شده و حتی دل و رمق
تعارف های همیشگی را هم گرفته است.دل تنگی های همیشگی ام را
هم فراموش کن.در این روزها که دنیا............................................. 

دوست من!



          
دوست من!
از تو فرصتی میخواهم تا با تو به دور دست سفر کنم
تا شاید با سفر به گذشتهء نگذشته بتوان کمی از حال
و از امروز دور شد.نگو که گذشته گذشته است و از خیال
و اوهام بیرون بیا.
ببین...ببین که اندوه امروز با رفتن به آن دنیا چگونه شیرین میشود.