مهربانترین و خسته ترین...

دیروز عصر تا سوار تاکسی شدم راننده گفت سلام مهربونترین راننده تهران به شما ...welcome dear خیلی بی حوصله گفتم سلام خسته ترین مسافر تهرانم به شما...thanks .اولش فکر کردم دوربین مخفیه.اصلا حوصله نداشتم.اقای راننده با همه مسافرا خوش و بشی کرد و به من گفت:why?حوصله جواب نبود ولی لبخند نشست روی لبهام وقتی یک پسر جوان سوار شد و راننده گفت:من  داشتم دنبال یک مسافر خوشتیپ میگشتم.پسره سرخ شد و سفید شد و فکر کنم باور کردجناب راننده خوش ذوق دفتری را به ما دادند پر از تقدیر نامه  و مصاحبه با روزنامه های مختلف در مورد اینکه چرا؟راننده خوش ذوقمون  به من اشاره کردند و گفتند من هنوز تو فکر شمام.چرا خسته؟و کی میتونست بگه  این چرای بد لوسو؟؟؟به ایشون گفتم:دلم میخواد براتون یک یادگاری بنویسم.و ایشون دفتر یادبود مسافرینو فرستادند عقب.نوشتم براشون و ادرس وبلاگمو دادم.آقا پسر خوشتیپم نوشت و ادرس ایملشو داد.آقای ابراهیم دهباشی به همه مسافرا روحیه نو میدادند و به زبان انگلیسی با اونا صحبت میکردند.نمیدونم چرا ولی خیلی زود رسیدیم به سید خندان.و من هنوز باور نمیکردم که کسی بتونه   از صبح تا شب رانندگی کنه و باز هم خوشرو و مهربون باقی بمونه.و تازه به این فکر رسیدم که من و تو چمونه که همیشه پر اخمیم و خسته؟؟آقای دهباشی به من گفت سوالی نداری؟گفتم دارم.چطور شد که اینجور شد که هستید.به من گفت برو  دوتا کاغذ بردار توی یکی ضعفها و توی یکی خوبیهاتو بنویس.و برنامه ریزی برای از بین بردن ضعفا و افزودن بر خوبیها.
ومن دارم فکر میکنم راستی دوتا کاغذ کافیه؟شما بگید.راستی هر کی میخواد با ایشون صحبت کنه و روحیه بگیره این شماره منزلشونه؛۴۷۰۲۸۴۰